Sevgili Günlük


Her şeyin sahibi Allah.. Ülkelerin, şehirlerin, düşkünlerin, zenginlerin, görenlerin, duyanların, katılaşmış ve katılaşmamış kalplerin, çiçeklerin, yavru kedilerin, sararmaya yüz tutmuş yaprakların ve bana bunları hatırlatan Taş Medrese yollarının, beni Taş Medresede mandalinalarla bekleyen Yekkul ablamın…
Sarıldık, ayrıldık bir daha sarıldık. 3 ay uzakta kaldık. Ben içimden “güzel seni çok özledim 3 ay oldu yol gözledim” türküsünü havalandırdım. O dualı sözleriyle cevap verdi bana. Allahım, Yekkul ablam için de el Hamd. Konuştuk konuşacağımız ne kadar şey varsa. Benim içimdeki dilemmayı dillendirdik. Bi çıkış bulduk. Mustafa Amca geldi sonra Yekkul ablamla konuştu, benimle tanıştı. Muhabbetimize çay getirdi. Yan masamıza oturdu Mustafa amca. Biz muhabbet ederken bazı bazı dahil oldu bize.
Mustafa amca takvadan bahsetti. Giyimimizle başladığı söze Araf Suresinin 26. Ayetiyle devam etti “Ey Ademoğulları!Size edep yerlerini örtecek bir giysi, giyinip süsleneceğiniz bir elbise ihsan ettik.Takva elbisesi ise daha hayırlıdır. İşte bunlar Allahın ayetlerindendir ki belki bu sayede düşünüp öğüt alırlar.” Bu iki elbiseyi giyen Allah katında ne şereflidir.
                                                                                                                                       
Bazen bazı cümleler sizi kendinize getirir. Mustafa amca vesilem oldu. Yekkul ablam devam oldu. İnsan kendini dindiren insanlarla bir olunca nasıl da hafifliyor Allahım. İçimde ne varsa deva olan insanlarla bir olunca zaman dursa ne güzel olur Allahım. İkindi ezanı okundu İmaret Camiinden, biz kalktık Taş Medrese kütüphanesinden.
Yol boyu düşündüm.
Sevgili günlük,
Farkediyorum.
Bilinmez bi hayatta sürüklendiğimiz aşikar değil mi? Mevzular derin, vakit az, çırpındığımız balçık ha çekti içine ha çekecek. Doğrudan şaşmamak en büyük duam ama çağın Meryemi olmak çok zor Ya Rab! Randevularımız çok, işlerimiz had safhada,dünya için çırpınıyoruz belli. Belki dahaları, en iyileri, en ulaşılmazı için çırpınıyoruz bu balçıkta. Dua ediyorum.  Allahım imtihanlarla dolu bu yolun sonu cennet olsun. Amin.

Sevgili günlük, bi abla yazmış "Bizimle aynı yaşta olanlar eğlense de evlense de biz davamıza bakalım. Bazı zamanlar ağırlaşan duygusallığımızın gözünü ölümle korkutalım. En çok Allah’a güvenelim, sonra irademize..."Ben bugün duyduğum ve okuduğum her şeyi aldım heybeme kattım.
ama..
sevgili günlük, yolda olmak yola çıkmaktan daha zormuş. İnsanın kendine deva olacak yoldaşı bulması lazımmış.


Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kalk Kudüs’e gidelim sevgilim. .

Vesile;