Kalbine Dön!*

Bilmem kaç zamandır içimde bitmek bilmeyen garip hisler var, hepimizin bitmek bilmeyen derdi tasası var. İçimde bitmek bilmeyen sorular var ve ben nasıl ağzımdan çıkan kelimelerle insanlara bu soruları soramıyorum? Nasıl olur da zihnimde ağırlık yapan şeyler beni hülyalardan hülyalara götürür. Geceleri beni uyumakta zorlandıran yahut hiç yoktan uykunun en naif yerinde birden uyandıran bu şeyin adı ne? Sığınacak birini arıyorum dedim geçen gün. Artık kimse kimseye yetmiyor. Bazı anlar insanın basireti bağlanabiliyor ama Allah güzel Allah. Nahl suresinin 53. Ayeti çıktı karşıma.“Üstelik, sizde nimet namına ne varsa hepsi Allah’ındır. Yine, size bir sıkıntı dokunduğu zaman da yalnız O’na sığınırsınız.” İnsanın basireti bağlanıyor demiştim ya hakikaten bazen öyle dehşetli bağlanıyor ki gerçeği görememekte ısrarcı oldum. Ağladım ağladım. Bu ayet-i kerimenin anlamını kavrayamadım. Sosyal mecra var ya hani. Instagram, twitter oralarda dolandım da durulamadım. Bağımlılık dönemi geçir...