Sevgili Günlük
Küçük bir odanın içinde gayette kaybolabilir insan. 15 metrekarede boğuluyorum bazen. 15 metrekare olduğundan emin değilim aslında. Zaman geçiyor, bu kız planlar yapıyor, planlar genelde olmuyor falan.. Sonra diyorum ki tüm bunlar da elbette bi hikmet var, inanıyor ve iman ediyorum. Umut ediyorum, umut etmekten yoruluyorum bazen. Geçmişe tecrübe gözüyle bakmak istiyorum ama bu bakış saniye sürüyor. Tecrübe falan değil dostlar her şey koca bi keşkeye dönüşüyor. Sizinde keşke dediğiniz çok şey var değil mi? Böyle hepimiz farklı yüzlerde benzer keşkeler yaşıyoruzdur belki? Belki demişken, bi vakitler; 'geçmişe keşke, geleceğe belki, şimdiye böyle olması gerekiyormuş diyelim' derdim. Öyle demek pek de makul değil aslında. Hatta hiç makul değil :) Şey diyelim hepimiz: böyle olduysa böyle olması gerektiği içindir. Aslında lafı fazla uzatmaya da gerek yok. Biz iman edenler olarak direkt hayırlısı diyelim... de hayırlısı buydu demek ki demekle geçmeyen pişmanlıklarım var yinede. Sizin...